Eigenlijk weet je het al

We parkeerden de auto aan de overkant van het huis. Het was rond middernacht. Daar zaten we dan in het pikkedonker. Starend naar een huis dat misschien wel ons huis zou worden.

Hoe voelde dat? Stel we kwamen terug van een feestje? Wat ik me nu trouwens niet meer voor kan stellen twee kids later, maar dat terzijde ;-)

Hoe zou het zijn als we nu dat huis binnen zouden gaan? En hoe voelde deze wijk?

Allemaal twijfels. Is het niet te duur? Is de verbouwing niet te groot voor ons?

We wilden wel een kluspand, maar zo’n klusproject als deze was misschien wel héél erg groot.

Maar dan die kriebels. Al die mogelijkheden. De ruimte. De tijd die we tegemoet gaan van verbouwen. Wat zit er achter die panelen waarmee de deuren en trap zijn dichtgetimmerd? Een en al nieuwsgierigheid.

Eigenlijk wisten we het meteen al toen we het huis de eerste keer binnenstapten. Maar soms heeft iets tijd nodig.

Inmiddels wonen we er zo’n 12 jaar.

Ons ‘witte’ huis aan de Laan van Middenburg in Voorburg.